Σφάλμα: αλλαγή προοπτικής
Στόχος
|
Σε αυτό το άρθρο θα συζητήσουμε τη σημασία του να δίνουμε μια θετική ετικέτα στα πράγματα, ιδίως στην ιδέα του λάθους, έτσι ώστε να βιώνεται με λειτουργικό και σκόπιμο τρόπο. |
Το να συμβιβαστεί κανείς με τα λάθη του δεν είναι εύκολο για κανέναν. Η διόρθωση των λαθών απαιτεί δέσμευση, κίνητρα, αποφασιστικότητα.
Η νοητική στάση με την οποία προσεγγίζουμε τη δυσκολία είναι θεμελιώδης. Καθήκον του προπονητή είναι να επιτρέψει στον παίκτη να ζήσει και να δει το λάθος ως ένα φυσικό πέρασμα για την ποδοσφαιρική και προσωπική ανάπτυξη του αθλητή. Για τη διευκόλυνση αυτής της διαδικασίας είναι σίγουρα χρήσιμη η επιλογή που κάνουμε σε σχέση με το όνομα που αποφασίζουμε να δώσουμε σε αυτό που συμβαίνει. Αυτή η έννοια ισχύει όταν αντιμετωπίζουμε ένα λάθος όπως και με οτιδήποτε άλλο συναντάμε που απαιτεί να θέσουμε τον εαυτό μας σε κίνδυνο.
Το σφάλμα αναφέρεται σε εμπειρίες αποτυχίας, μπλοκαρίσματος, διακοπής μιας δράσης που πρέπει να αναθεωρηθεί. Τα λάθη στα πιο εύθραυστα άτομα μπορούν να αποθαρρύνουν και να υπονομεύσουν ακόμη και τις λίγες βεβαιότητες που έχουν. Όλες αυτές οι εμπειρίες που σίγουρα δεν βοηθούν στη διαχείριση της στιγμής του αδιεξόδου.
ΜΑΘΑΊΝΟΥΜΕ ΑΠΌ ΤΑ ΛΆΘΗ ΜΑΣ;
Το ίδιο το λάθος, λοιπόν, δεν μας δίνει πάντα μια ένδειξη για το ποιος είναι ο καλύτερος δρόμος προς τα εμπρός.
Όταν είναι απαραίτητο να διορθώσουμε την πορεία για να ξεπεράσουμε τα λάθη και τις λανθασμένες επιλογές, επομένως, είναι χρήσιμο να αλλάξουμε οπτική γωνία.
ΑΣ ΑΛΛΆΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΤΙΚΈΤΑ!
Αυτό σημαίνει να βλέπετε το λάθος ως στόχο για να δουλέψετε πάνω σε αυτό! Ο προπονητής πρέπει να βοηθήσει τον παίκτη να στρέψει την προσοχή του στη συμπεριφορά/χειρονομία/τακτική που είναι χρήσιμη για το παιχνίδι, να την κατευθύνει χωρίς να τον αντικαθιστά. Το λάθος με αυτόν τον τρόπο δεν βιώνεται πλέον με παθητικό και αποθαρρυντικό τρόπο. Η σκέψη ότι έχουμε έναν στόχο για να δουλέψουμε, αντί για ένα λάθος προς διόρθωση, μας διεγείρει, μας δίνει μια κατεύθυνση, μας παρακινεί, μας φορτίζει, αυξάνει την αποφασιστικότητά μας και, επομένως, την πιθανότητα επιτυχίας.
Ο στόχος υποδηλώνει έναν στόχο που πρέπει να επιτευχθεί. Το λάθος, από την άλλη πλευρά, ένα εμπόδιο που πρέπει να ξεπεραστεί ή έναν περιορισμό που μας εμποδίζει. Αν το καλοσκεφτούμε, αυτό που βιώνουμε σκεπτόμενοι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο είναι εντελώς διαφορετικό. Θα επανέλθουμε και πάλι στην έννοια του στόχου. Προς το παρόν, θα τονίσω απλώς πώς η σκέψη ενός στόχου για να εργαστούμε θέτει σε κίνηση θετικά και σκόπιμα συναισθήματα.
Με τους νέους μας, λοιπόν, πρέπει να μιλάμε με αυτούς τους όρους, αν θέλουμε να τους βοηθήσουμε να ξεπεράσουν το εμπόδιο, αν θέλουμε να απεμπλακούν γρήγορα από την ιδέα ότι έκαναν λάθος και να στραφούν προς την εξεύρεση αποτελεσματικών λύσεων.
Τους λέμε, λοιπόν, για παράδειγμα: "Ωραία! Το λάθος που έγινε θα είναι ο στόχος πάνω στον οποίο θα δουλέψουμε! ... τώρα έχετε έναν συγκεκριμένο στόχο για να δουλέψετε ... δεν κάνατε λάθος, συνειδητοποιείτε ότι έχετε έναν στόχο για να δουλέψετε ... προκαλέστε τον εαυτό σας στο να ξεπεράσετε αυτή τη δυσκολία και αγωνιστείτε να φτάσετε στον στόχο!"...
Τους λέμε, λοιπόν, για παράδειγμα: "Ωραία! Το λάθος που έγινε θα είναι ο στόχος πάνω στον οποίο θα δουλέψουμε! ... τώρα έχετε έναν συγκεκριμένο στόχο για να δουλέψετε ... δεν κάνατε λάθος, συνειδητοποιείτε ότι έχετε έναν στόχο για να δουλέψετε ... προκαλέστε τον εαυτό σας στο να ξεπεράσετε αυτή τη δυσκολία και αγωνιστείτε να φτάσετε στον στόχο!"...
Συχνά στην αντιμετώπιση των πραγμάτων είναι απλώς θέμα οπτικής. Κάθε καλός προπονητής, ανάλογα με την περίσταση και τον αθλητή που έχει μπροστά του (ηλικία, φύλο, χαρακτηριστικά προσωπικότητας κ.λπ.) θα ξέρει πώς να βρει τις κατάλληλες λέξεις για το άτομο και τον σκοπό της στιγμής.
