Μη λεκτική επικοινωνία και συνοχή: να λέτε τα ίδια πράγματα με τη φωνή και το σώμα σας
|
Η αποτελεσματικότητα της επικοινωνίας βασίζεται στη συνοχή μεταξύ λεκτικών και μη λεκτικών στοιχείων |
Ξοδεύουμε πολύ χρόνο σκεπτόμενοι τι θα πούμε σε μια συνάντηση ή κατά τη διάρκεια μιας προπόνησης: "Θα μπορούσα να ξεκινήσω λέγοντας το εξής..., θα μπορούσα να εξηγήσω αυτή την άσκηση ξεκινώντας από..., θα μιλήσω σε αυτόν τον παίκτη σήμερα...". Σε κοινωνικά πλαίσια όπως ο αθλητισμός έχουμε συνεχώς την ανάγκη να επικοινωνούμε και να αλληλεπιδρούμε με άλλους ανθρώπους, ακόμη και όταν δεν θέλουμε να το κάνουμε.
Ωστόσο, συχνά ξεχνάμε να σκεφτούμε τον τρόπο με τον οποίο θα επικοινωνήσουμε αυτό που θέλουμε. Με άλλα λόγια, πώς επικοινωνούμε μη λεκτικά;
- Γλώσσα του σώματος: οπτική επαφή, στάση του σώματος, χειρονομίες, εκφράσεις του προσώπου, κινήσεις κ.λπ,
- Παραδερμική επικοινωνία: ύψος, τόνος και ένταση της φωνής,
- Προσέγγιση: η απόσταση μεταξύ εμού και των ακροατών.
Αν σχεδιάζω μια ομαδική συνάντηση, θα μπορούσα επίσης να σχεδιάσω την ομιλία μου, ώστε να έχω μια ιδέα για το τι θα πω, και να σκεφτώ πού θα πραγματοποιηθεί η συνάντηση κ.ο.κ. Αντίθετα, συχνά δεν προγραμματίζω όλες τις λεπτομέρειες και αποφασίζω αμέσως πού θα τοποθετηθώ ανάμεσα στους παίκτες, πώς θα βελτιστοποιήσω τους χώρους κ.ο.κ., και μόλις και μετά βίας σκέφτομαι την πιθανή παρέμβαση των συναισθημάτων μου, καθώς αναπόφευκτα διαρρέουν (είμαι θυμωμένος; Ενθουσιασμένος; Απογοητευμένος; Ανέμπνευστος;).Αν θέλουμε να είμαστε πραγματικά αποτελεσματικοί όταν επικοινωνούμε με την ομάδα μας, πρέπει να σκεφτούμε το ΠΩΣ επικοινωνούμε, πριν ακόμα σκεφτούμε το ΤΙ επικοινωνούμε. Μια καλά στοιχειοθετημένη ομιλία μπορεί να καταρρεύσει και να διαψευστεί σε ένα δευτερόλεπτο από μια χειρονομία, μια έκφραση του προσώπου, ένα κούνημα του κεφαλιού, μια ακατάλληλη στάση του σώματος.
Άκουσα προπονητές να δηλώνουν ότι εμπιστεύονται όλους τους παίκτες τους και στη συνέχεια να αφήνουν έξω πάντα τον ίδιο παίκτη όταν έρχεται η ώρα του παιχνιδιού- άκουσα προπονητές να δηλώνουν ότι θέλουν κάθε παίκτη να προπονηθεί και να βελτιωθεί και στη συνέχεια να αγνοούν τακτικά κάποιους από αυτούς- κάποιοι προπονητές λένε ότι διασκεδάζουν και στη συνέχεια ξοδεύουν όλο το χρόνο τους γαβγίζοντας και κλωτσώντας τον πάγκο- άκουσα προπονητές να ζητούν να χτυπήσουν την μπάλα με το δεξί πόδι και να δείχνουν την άσκηση χρησιμοποιώντας το αριστερό πόδι- όταν αλλάζουν παίκτες κάποιοι προπονητές φωνάζουν "μπράβο!" στον παίκτη που φεύγει, αλλά το πρόσωπό τους δείχνει απογοήτευση... Σε πολλές περιπτώσεις τα μη λεκτικά και τα λεκτικά κανάλια επικοινωνίας μας είναι αντιφατικά.
Θα έχουμε πολλές ευκαιρίες να μιλήσουμε για τη μη λεκτική επικοινωνία. Αλλά θα ήθελα να επισημάνω αμέσως ότι η συνοχή μεταξύ λεκτικής και μη λεκτικής γλώσσας είναι πολύ σημαντική: διαφορετικά, τα λόγια μας θα χάσουν την αξιοπιστία και την αξία τους. Πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε, ώστε να έχουμε αρκετά κίνητρα για να εργαστούμε πάνω σε αυτή την πτυχή.
Το ίδιο ισχύει και για τους παίκτες: αν δεν έχουν κίνητρο να κάνουν κάτι, να προπονηθούν ή να βελτιωθούν, απλώς δεν θα το κάνουν ή θα το κάνουν άσχημα.
Ο στόχος αυτών των άρθρων είναι να σας βάλουν σε σκέψεις, να αποκτήσετε γνώσεις, να σας ευαισθητοποιήσουν σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο διεξάγετε προπονήσεις και διαχειρίζεστε την ομάδα, αλλά είναι στο χέρι σας να εκπαιδεύσετε τις σχετικές ικανότητες, όπως οι επικοινωνιακές δεξιότητες που συζητάμε τώρα.
Πηγή: Ronnie MacDonald
