Πρακτικές στρατηγικές που τραβούν την προσοχή - Μέρος πρώτο
Στόχος
|
Σε αυτό το άρθρο θα δούμε ποια τεχνάσματα και στρατηγικές μπορούν να εφαρμοστούν για να αιχμαλωτίσουν και να κατευθύνουν αποτελεσματικά την προσοχή των ποδοσφαιριστών. |
Γνωρίζουμε, μάλιστα, πόσο εύκολα αποσπάται η προσοχή τους και αποπροσανατολίζονται, αλλά και πώς μπορούν να είναι τόσο επικεντρωμένοι σε μια εργασία που δυσκολεύονται να μετατοπίσουν την προσοχή τους σε μια εισροή που θα ήταν σημαντική εκείνη τη στιγμή. Σκέφτομαι, για παράδειγμα, μια κατάσταση προπόνησης ή αγώνα όπου θέλουμε να τα διορθώσουμε ή να κάνουμε μια αλλαγή. 
Τα παιδιά δεν αντιλαμβάνονται πάντα ότι μιλάμε σε αυτά ή πιστεύουν ότι τα λόγια μας απευθύνονται σε αυτά, ενώ στην πραγματικότητα δίνουμε οδηγίες σε κάποιον άλλο. Δημιουργούμε έτσι παρεξηγήσεις, προκαλούμε σύγχυση και χάνουμε χρόνο.
Τα παιδιά δεν αντιλαμβάνονται πάντα ότι μιλάμε σε αυτά ή πιστεύουν ότι τα λόγια μας απευθύνονται σε αυτά, ενώ στην πραγματικότητα δίνουμε οδηγίες σε κάποιον άλλο. Δημιουργούμε έτσι παρεξηγήσεις, προκαλούμε σύγχυση και χάνουμε χρόνο.Συχνά αυτό που ακούω να κάνουν οι προπονητές είναι να αρχίσουν να παρεμβαίνουν λεκτικά (με διορθώσεις, εξηγήσεις, οδηγίες κ.λπ.) απλά στρέφοντας την προσοχή τους (έτσι νομίζουμε) στο αγόρι, το οποίο, για τους λόγους που αναφέρθηκαν παραπάνω, μπορεί να μην αντιλαμβάνεται απαραίτητα ότι τα λόγια απευθύνονται σε εκείνο. Συχνά τότε συμβαίνει να γίνονται αυτοσχέδιες παρεμβάσεις σε απόσταση από τους παίκτες και να αισθάνονται περισσότερα αγόρια ότι εμπλέκονται.
Ως εκ τούτου καθίσταται σημαντικό, αν θέλουμε το μήνυμα να φτάσει μόνο σε έναν από τους παίκτες μας, να τον προσεγγίσουμε φυσικά, όπου είναι δυνατόν, ή, ακόμη καλύτερα, για να μειώσουμε το χρόνο και να μην χάσουμε την ομάδα από τα μάτια μας, να προλάβουμε την εξήγηση, καλώντας απλώς τον αθλητή με το όνομά του. Αυτό μπορεί να φαίνεται αυτονόητη συμβουλή, αλλά αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα είναι ότι ο προπονητής δίνει πρώτα τις πρακτικές οδηγίες (στις οποίες εστιάζει περισσότερο ο ίδιος ο προπονητής) και μόνο μετά καλεί τον παίκτη με το όνομά του. Με αυτόν τον τρόπο, κινδυνεύει να μην τον ακούσει ο αθλητής ή να πάρουν το μήνυμα αρκετοί αθλητές και να το εφαρμόσουν στην πράξη, κάνοντας έτσι ανεπιθύμητες αλλαγές. Γι' αυτό, πρώτα το όνομα και μετά εξηγείστε. Να θυμάστε ότι το όνομα κάποιου έχει πολύ μεγάλη επίδραση στην προσοχή.
Ένα άλλο τέχνασμα είναι να συμπεριλαμβάνετε πάντα στην αρχή μιας κρίσιμης στιγμής (μια εξήγηση, μια διόρθωση, μια ιδιαίτερα δύσκολη ή νέα άσκηση κ.λπ.) λέξεις που τονίζουν την ανάγκη για ιδιαίτερη προσοχή και αφοσίωση σε αυτό που πρόκειται να κάνουν οι μαθητές. Αποφεύγουμε να λέμε "αυτό που πρόκειται να κάνουμε είναι πολύ δύσκολο, γι' αυτό προσέξτε ...", καθώς η έννοια του δύσκολου και του εύκολου είναι εξαιρετικά υποκειμενική. Αντ' αυτού, μπορούμε να ξεκινήσουμε λέγοντας "αυτό που πρόκειται να κάνουμε απαιτεί δέσμευση και συγκέντρωση ... τώρα δώστε πλήρη προσοχή στην άσκηση ... ας επικεντρωθούμε στον επόμενο στόχο που είναι ...". Έτσι, λέξεις όπως "δέσμευση, συγκέντρωση, εστίαση, στόχος ..." βοηθούν τα παιδιά να καταλάβουν ποια στάση απαιτείται και να κατευθύνουν την προσοχή τους σε αυτό που είναι πιο σημαντικό.
Επίσης, προς αυτή την κατεύθυνση, καθίσταται εξαιρετικά χρήσιμο να τους υπενθυμίζουμε στο τέλος κάθε αιτήματος ποιοι είναι οι στόχοι, ακόμη καλύτερα αν τα καλούμε να σκεφτούν και να πουν ποιοι είναι αυτοί: αυτό προσθέτει περισσότερη υπευθυνότητα και ευαισθητοποίηση στα παιδιά.
