Νέες προσωπικότητες μεγαλώνουν
Στόχος
|
Η γνώση και ο σεβασμός των διαφόρων σταδίων ανάπτυξης μπορεί να βοηθήσει στην προώθηση των μαθησιακών διαδικασιών και των κινήτρων |
Γεννιόμαστε ως καθαρό ένστικτο: αν πεινάμε ουρλιάζουμε σαν τρελοί για να πάρουμε τροφή για να επιβιώσουμε, όταν νυστάζουμε αποκοιμιόμαστε με συνοπτικές διαδικασίες οπουδήποτε...
Αλλά η ζωή μας διδάσκει πολύ σύντομα ότι τα πράγματα είναι πολύ πιο πολύπλοκα από αυτό και πρέπει να τα μάθουμε. Χρειάζεται κάτι περισσότερο από ένστικτο, πρέπει να μας διεγείρουν και να μας παρακινούν να αποκτήσουμε νέες δεξιότητες, ώστε η ζωή μας να είναι κάτι περισσότερο από απλή επιβίωση.
Η παιδική και η εφηβική ηλικία είναι τα αναπτυξιακά στάδια κατά τα οποία οι εξελίξεις της προσωπικότητας καθιστούν ένα άτομο μοναδικό. Η ανάπτυξη της προσωπικότητας είναι μια σύνθετη διαδικασία που προκύπτει από διάφορα αλληλένδετα στοιχεία: Γνωστικές ικανότητες όπως η νοημοσύνη, η προσοχή και η μνήμη μας αλληλεπιδρούν με την ικανότητά μας να σχετιζόμαστε με άλλους ανθρώπους ή να διαχειριζόμαστε σωστά τα συναισθήματά μας, επιτυγχάνοντας βήμα προς βήμα την ενήλικη προσωπικότητα.Οι κύριες θεωρίες αναφέρουν ότι:
- Η ανάπτυξη λαμβάνει χώρα σε διάφορα στάδια
- Τα παιδιά περνούν διαδοχικά από κάθε στάδιο
- Κάθε στάδιο επιτρέπει την εκμάθηση νέων δεξιοτήτων: νοητικές, συναισθηματικές και κοινωνικές δεξιότητες.
Όταν ένα παιδί ασχολείται με ένα άθλημα, στην πραγματικότητα αποκτά ποικίλα ερεθίσματα που θα αναπτύξουν τις δεξιότητές του και θα τον κάνουν να γίνει ένας ενήλικας με ξεχωριστή φυσιογνωμία. Αυτό το κάνει μαθαίνοντας μια νέα άσκηση, ακούγοντας τον προπονητή του να εξηγεί μια κίνηση, αλληλεπιδρώντας με τους συμπαίκτες του, σεβόμενο τον αντίπαλο ή προσπαθώντας να διαχειριστεί την ήττα...... Όλα αυτά θα βελτιώσουν την ικανότητά του να κατανοεί, να ερμηνεύει, να αλληλεπιδρά, να δημιουργεί και να ζει στο δικό του πλαίσιο με αυξανόμενη δέσμευση, θάρρος και ικανότητα
Ωστόσο, για να το πετύχει αυτό θα χρειαστεί κάποιον που θα τονώσει τις ικανότητές του σωστά, δηλαδή σύμφωνα με το τι είναι σε θέση να κάνει σε κάθε συγκεκριμένο στάδιο της ανάπτυξής του. Και αυτό γιατί δεν γεννιόμαστε με καλά εδραιωμένες δεξιότητες, αλλά πρέπει να τις αποκτήσουμε στη ζωή μας βήμα προς βήμα περνώντας από διαδοχικά αναπτυξιακά στάδια.
Αν ζητήσω από ένα 10χρονο παιδί να φανταστεί μια υποθετική κίνηση χωρίς να την εξηγήσω με ένα πρακτικό παράδειγμα, δεν θα πρέπει να εκπλαγώ αν θα δυσκολευτεί να την εφαρμόσει στην πράξη, επειδή δεν έχει ακόμη αποκτήσει την ικανότητα επαγωγικού συλλογισμού- αν ζητήσω από ένα παιδί ηλικίας 5 ετών να δώσει παρατεταμένη προσοχή σε μια βαρετή άσκηση, δεν θα πρέπει να εκπλαγώ αν χάσει την προσοχή του μετά από λίγα λεπτά και αναζητήσει κάτι άλλο για να διασκεδάσει: δεν δυσανασχετεί μαζί μου, απλώς επειδή δεν έχει ακόμη αναπτύξει πλήρως την ικανότητα προσοχής του.
Κάθε αναπτυξιακό στάδιο χρειάζεται συγκεκριμένες παροτρύνσεις για τον κατάλληλο εμπλουτισμό των δεξιοτήτων του αθλητή. Αν του ζητήσω να κάνει κάτι που δεν είναι ακόμα έτοιμο να κάνει, θα του προκαλέσω ένα αίσθημα απογοήτευσης που είναι δύσκολο να ξεπεραστεί. Ταυτόχρονα, αν δεν σεβαστώ τα χαρακτηριστικά του αναπτυξιακού του σταδίου και κάνω πολύ απλά αιτήματα, μπορεί να κινδυνεύσω να τον αποθαρρύνω.
Αν σέβομαι το αναπτυξιακό στάδιο του αθλητή και του προσφέρω την κατάλληλη ενθάρρυνση, τη σωστή γλώσσα και τα συναισθήματα που είναι σε θέση να διαχειριστεί, θα τον βοηθήσω να αναπτύξει μια ισορροπημένη προσωπικότητα και να την εκφράσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Η προπόνηση με αυτόν τον τρόπο είναι πολύ πιο ευχάριστη, γιατί επιτρέπει να αποφύγουμε τις αντιστάσεις και να δουλέψουμε πάνω στις πραγματικές δεξιότητες αυτών των νεαρών, αναπτυσσόμενων προσωπικοτήτων...
