Ο προπονητής στην μπάλα
Στόχος
|
Η νέα σεζόν ξεκινά πάντα με καλές προθέσεις και φιλοδοξίες για βελτίωση. Ας δούμε πώς θα διαχειριστούμε καλύτερα όλες τις διαθέσεις. |
Με την έναρξη μιας νέας σεζόν υπάρχουν πάντα πολλές καλές προθέσεις και στόχοι. Είναι σημαντικό πρώτα απ' όλα να κατανοήσουμε από πού ξεκινάμε ως προπονητές μεταξύ της συνειδητοποίησης, των αμφιβολιών, της συνειδητοποίησης των δικών μας ορίων και, ειδικότερα, των δικών μας λαθών: τα συναισθήματα και οι εμπειρίες στο παιχνίδι μπορεί να είναι ασύμφωνες, η παραδοχή της ενοχής δεν είναι πάντα εύκολη. Τι χρειάζεται για να τα διαχειριστούμε όλα αυτά με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και να διασφαλίσουμε ότι θα συμβαίνουν όσο το δυνατόν λιγότερο;
Πολλές φορές κατά τη διάρκεια άρθρων σχετικά με τον ορθό χειρισμό του λάθους, έχω πιάσει τον εαυτό μου να ξεκινάει λέγοντας "σε κανέναν δεν αρέσει να κάνει λάθη" και όχι "το λάθος είναι ανθρώπινο".Είμαι βέβαιος ότι λογικά είμαστε όλοι πεπεισμένοι γι' αυτό και συχνά καταφέρνουμε να μεταφράζουμε αυτή την πεποίθηση στην πράξη, όταν είναι τα παιδιά μας που κάνουν λάθη, επειδή δικαιολογούνται από το νεαρό της ηλικίας τους και το μαθησιακό τους πλαίσιο.
Ωστόσο, όταν είμαστε εμείς οι τεχνικοί που κάνουμε λάθη, το θέμα γίνεται ίσως πιο δύσκολο να αντιμετωπιστεί από πρακτική άποψη: "Πώς να το πω;". Τι να πω; Πρέπει να δικαιολογηθώ; Να προσποιηθώ ότι δεν συνέβη τίποτα; ...", αλλά και από συναισθηματική και ψυχολογική άποψη: "Αν έκανα ένα λάθος, σημαίνει ότι δεν είμαι καλός! Θεέ μου, τι εικόνα!!! Θα το προσέξουν; Τι θα σκεφτούν για μένα; Ας ελπίσουμε ότι δεν υπάρχει κανείς από τη διοίκηση στις κερκίδες ...".
Συχνά αυτό που μας ανησυχεί είναι ο φόβος ότι θα μειωθεί η εικόνα της ικανότητάς μας. Οι συνάδελφοί μας ή η διεύθυνσή μας μπορεί να σκεφτούν ότι αν κάνουμε λάθη τότε δεν είμαστε αρκετά καλοί. Αν κάνουμε λάθη, φοβόμαστε ότι θα χάσουμε την εμπιστοσύνη και την αξιοπιστία των παικτών μας- ίσως οι γονείς βρουν μια αφορμή να μας επιτεθούν ή να πάνε να παραπονεθούν στον σύλλογο.
Βρισκόμαστε στην αρχή μιας νέας σεζόν.
Είναι απαραίτητο να ξεκινήσουμε με πεποίθηση και ξεκάθαρες ιδέες, ώστε να είμαστε έτοιμοι να διαχειριστούμε ακόμη και ένα λάθος που μπορεί να είναι δικό μας. Τι χρειάζεται λοιπόν?
ΤΙ ΧΡΕΙΆΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΏΠΙΣΗ ΤΩΝ ΣΦΑΛΜΆΤΩΝ;
- ΚΊΝΗΤΡΟ:"Θέλω να μάθω". Κι εγώ, όπως και οι άλλοι, μαθαίνω, βελτιώνομαι και εξελίσσομαι, πάντα. Δεν υπάρχει τέλος της γραμμής, είμαστε σε ένα ταξίδι και από το ταξίδι όπως και από τις στάσεις μαθαίνουμε, επίσης έτοιμοι να αλλάξουμε πίστα αν χρειαστεί.
- ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ:"Δεν υπάρχουν δικαιολογίες!". Πρέπει να επιμορφωνόμαστε, να ενημερωνόμαστε, να είμαστε ανοιχτοί στην αντιπαράθεση, περίεργοι για τη γνώση, ώστε να αυξάνουμε τον πλούτο της εμπειρίας μας και τις τεχνικές, επικοινωνιακές και κοινωνικές μας δεξιότητες. Αυτό μειώνει την πιθανότητα να κάνουμε λάθη και αυξάνει τη δυνατότητα να μπορέσουμε να διορθώσουμε ένα λάθος.
- ΚΑΛΉ ΑΥΤΟΕΚΤΊΜΗΣΗ: "Το να κάνεις λάθος δεν σημαίνει να κάνεις λάθος". Με τις παραπάνω εκτιμήσεις, το να επιτρέψω στον εαυτό μου να κάνει λάθος γίνεται ευκολότερο αν στη βάση έχω εμπιστοσύνη στον εαυτό μου, στις ικανότητες και τις δεξιότητές μου. Το να θεωρεί κανείς τον εαυτό του καλό δεν σημαίνει ότι είναι αλάνθαστος. Το να θεωρεί κανείς τον εαυτό του καλό σημαίνει επίσης ότι είναι σε θέση να παραδεχτεί ότι κάνει λάθος.
- ΑΝΘΕΚΤΙΚΌΤΗΤΑ:"Έχω αυτοπεποίθηση και κρατιέμαι εκεί". Οι προπονητές, επίσης, πρέπει να εκπαιδεύονται για να αυξήσουν αυτή την πτυχή της προσωπικότητας. Γνωρίζοντας, λοιπόν, ότι ένα λάθος μπορεί να μετατραπεί σε μια μεγάλη ευκαιρία για προσωπική και ομαδική ανάπτυξη, σε μια στιγμή αναστοχασμού και αναθεώρησης του προγραμματισμού, μιας πεποίθησης, των επιλογών του. Το ανθεκτικό άτομο έχει εμπιστοσύνη στην προσωπική και ανθρώπινη απόδοση. Αντιμετωπίζει τις προκλήσεις και τα αδιέξοδα με θετική στάση και θάρρος. Τα λάθη τον/την παρακινούν να εργαστεί με περισσότερη δύναμη και αποφασιστικότητα.
- ΤΑΠΕΙΝΌΤΗΤΑ:"Μπορώ να κάνω ένα βήμα πίσω". Βάλτε τον εαυτό σας εκεί έξω και βάλτε τον εαυτό σας ξανά στο παιχνίδι αφήνοντας έξω την υπερηφάνεια, την έπαρση και τον εγωκεντρισμό. Ρωτήστε, αναζητήστε, βρείτε νέες λύσεις, πειραματιστείτε.
- ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΉ ΙΚΑΝΌΤΗΤΑ:"Μπορώ να βγω μπροστά". Το να μπορείς να ζητάς συγγνώμη, να παραδέχεσαι τα λάθη σου, να αντιμετωπίζεις τους συναδέλφους σου και όχι τους ίδιους τους παίκτες που έχουν πολύ περισσότερους πόρους από ό,τι νομίζουμε, να δικαιολογείς τις επιλογές και τις ιδέες σου ακόμα και όταν αποδεικνύονται λανθασμένες... όλα αυτά απαιτούν μεγάλες επικοινωνιακές και ενσυναισθητικές ικανότητες για να γίνεις κατανοητός και να καταλάβεις τους άλλους τόσο συναισθηματικά όσο και ιδεολογικά.
Η επικοινωνία είναι η γέφυρα που μας συνδέει με τους άλλους: με τους παίκτες μας, με τους γονείς, με τους προπονητές. Και αν κατά την κατασκευή της γέφυρας που οδηγεί στην προσωπική ανάπτυξη όλων μας ένα κομμάτι είναι λάθος τοποθετημένο, το να προσποιούμαστε ότι δεν συνέβη τίποτα μπορεί να αποδειχθεί επιβλαβές και επικίνδυνο.
Η εξεύρεση μιας διαφορετικής λύσης όταν είναι απαραίτητο γίνεται απαραίτητη και αποτελεί ένδειξη ευφυΐας.
Φωτογραφίες από: Mayorov, Βιβλιοθήκη LSE
