Τα μάτια σου πάνω μου! | YouCoach Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

Τα μάτια σου πάνω μου!

 
Στόχος
Τα μάτια σου πάνω μου!
Χρησιμοποιήστε τη οπτική επαφή ως τρόπο μετάδοσης σημαντικών μηνυμάτων σε συναισθηματικό, ψυχολογικό και κοινωνικό επίπεδο
 
Ας συνεχίσουμε την ανάλυσή μας για τα μέσα επικοινωνίας (βλ. το άρθρο μας για τον προσανατολισμό του σώματος) εξετάζοντας τη βλεμματική επαφή ως στοιχείο της μη λεκτικής επικοινωνίας.

Κάποιος μπορεί να σκεφτεί ότι ο καλύτερος τρόπος για να κοιτάξει κανείς τους παίκτες μας είναι να τους κοιτάξει στα μάτια.

Στην πραγματικότητα, η οπτική επαφή πρέπει να διαμορφώνεται προσεκτικά και σωστά ανάλογα με το πλαίσιο και τους στόχους.

Όταν αντιμετωπίζουμε ολόκληρη την ομάδα, είναι σημαντικό να μοιραζόμαστε το βλέμμα μας με όλα τα μέλη της ομάδας.  Οι λόγοι είναι παρόμοιοι με αυτούς που αναφέρθηκαν για την ίση απόσταση. Ισόρροπα κατανεμημένη οπτική επαφή:
  • κάνει όλους να αισθάνονται εξίσου σημαντικοί,
  • κάνει όλους να αισθάνονται εξίσου εμπλεκόμενοι,
  • κάνει τον καθένα να αισθάνεται μέλος της ομάδας,
  • βελτιώνει την οικοδόμηση της ομάδας,
  • Επιτρέπει στον προπονητή να διαβάζει μη λεκτικές ανατροφοδοτήσεις (φυσήματα, κούνημα του κεφαλιού κ.λπ.),
  • Επιτρέπει στον προπονητή να τραβήξει μεγαλύτερη προσοχή από τους παίκτες και να επαληθεύσει το επίπεδο της προσοχής τους,
  • Βελτιώνει την ανταλλαγή επικοινωνιών,
  • Δεν εισβάλλει στον προσωπικό χώρο.

Μπορώ σκόπιμα να αποφασίσω να κοιτάξω έναν παίκτη τη στιγμή που θέλω να τονίσω ότι το μήνυμα απευθύνεται ειδικά σε αυτόν. Η περισσότερο ή λιγότερο θετική χροιά της οπτικής μου επαφής θα προκύψει τότε από την ένταση του βλέμματός μου και την κατάλληλη κίνηση του προσώπου μου.

Εάν το βλέμμα μας παραβλέπει ένα μέλος της ομάδας, ενδέχεται να μεταδώσουμε λανθασμένα και αρνητικά μηνύματα.

Ένας παραμελημένος παίκτης μπορεί να:

  • Αισθάνεται ότι δεν εμπλέκεται σε αυτό για το οποίο μιλάτε (επιλογές τακτικής, προβλήματα στα αποδυτήρια, προσόντα κ.λπ.)
  • Αισθάνεται ότι δεν τον εκτιμάτε,
  • Αισθάνεται ότι δεν είναι μέλος της ομάδας,
  • Να αποσπάται εύκολα η προσοχή του,
  • Να αποσπά εύκολα την προσοχή των άλλων,
  • Να παραλείπει τη μετάδοση μη λεκτικών σημάτων, περιορίζοντας έτσι την ανταλλαγή επικοινωνιών.

Επίσης, τα άλλα μέλη της ομάδας θα μπορούσαν να αλλάξουν τη στάση τους απέναντι στον "απόκληρο".
 
Από την άλλη πλευρά, αν κοιτάμε πάντα τον ίδιο παίκτη μπορεί να τον φέρουμε σε δύσκολη θέση, να εισβάλλουμε στον προσωπικό του χώρο (βλ. το άρθρο μας για την εγγύτητα), να τον κάνουμε να αισθάνεται διαφορετικός από την υπόλοιπη ομάδα, όπως συμβαίνει μερικές φορές στο σχολείο με τους έξυπνους μαθητές (ένα είδος "φαινομένου του σπασίκλα") ή να τον φορτώσουμε με ευθύνη.

Μερικές φορές οι προσωπικές ανασφάλειες κάνουν ορισμένους προπονητές να κοιτάζουν αλλού ή να αναζητούν επιβεβαίωση κοιτάζοντας εκείνους τους παίκτες που τους υποστηρίζουν απόλυτα, τους αγαπημένους τους ή τους πιο εύθραυστους παίκτες που δεν αντιδρούν ποτέ.

Το συμπέρασμα; Νομίζω ότι είναι απαραίτητο να έχετε αυτογνωσία, προκειμένου να είστε σε θέση να κατανοήσετε και να ελέγχετε σωστά τους παίκτες και τις καταστάσεις σας μέσω αυτού που αποκαλούν "παράθυρα της ψυχής".

 

↑ Back to top

Related content